Kötü haber nasıl verilir …İstanbul’da üniversitede okuyan genç kız Ankara’daki babasına telefon etmiş.
-”Baba, merhaba.. Ben Lale….”
-”Ooooo. Güzel kızım benim. N’abersin bakalım?…”
-”Hiç sorma babacığım. Hiç keyfim yok valla…”
-”Hayırdır? Bi sorun mu var?…

Kız ağlamaya başlar; babası ise üzüntü ve meraktan kafayı yemektedir:
-”N’ooldu kızım? Anlatsana…”
-”Murat evi terk etti. Boşanmak istiyormuş…”
-”Ne evi lan? Ne boşanması? Sen ne zaman evlendin de boşanıyorsun?…”
-”Hani senin hiç hoşlanmadığın esrarkeş çocuk vardı ya. Ben onunlaevlendim.”
-”İyi halt ettin, zilli. Neyse, artik yapacak bi şey yok. Versin mahkemeye, hemen boşanın…”
-”Boşanalım ama benden 10 milyar istiyor. Eğer vermezsem, iyi zamanlarımızda çektiği çıplak fotoğraflarımı İnternetten herkese yollayacakmış….”
-”Püüh. Rezil… Çıplak fotoğraf çektirdin, öyle mi?”
-”Ama babacığım. O benim kocamdı. Ne biliyim böyle bir puştlukyapacağını.”-”Peki. Olan olmuş artik. Yarın havale ederim parayı…Öğleden sonrabankaya gidip çekersin; sonra da alıp yakarsın o kahrolasıfotoğrafları…”
-”Sağol baba. Eeee. Şey….Bi de kürtaj için 2 milyara ihtiyacım var…”
Adam artik iyice fenalaşır. Boğuk bir sesle konuşur:
-”Kürtaj mı? Bi de hamile mi kaldın o çocuktan sen?…”
-”Aslında ondan değil… Zenci bi çocuk vardı…Zaten o yüzdenayrılıyoruz ya….”
Adam bayılmak üzeredir. Nabzı yükselir, tansiyonu düşer, artık inleyerek konuşmaktadır:
-” Biz seni oraya okumaya yollamıştık. Sen ne haltlar çevirmişsin.Allah’ım. Nedir bu basımıza gelenler…Okulu bitirir bitirmez Ankara’ya dönüyorsun, yoksa kırarım bacaklarını…”
-”İstersen hemen dönebilirim babacığım. Ben geçen yıl okuldan atıldım çünkü…”
Adam masanın üzerindeki soğuk su dolu sürahiyi başından aşağıya devirir ve ancak bu şekilde konuşmasını sürdürebilir
“Okuldan mı atıldın? Hani birlikte avukatlık yapacaktık, zilli?…Eh ulan? Sen hele bi gel buraya. Ben sana yapacağımı bilirim.-Evden dışarıya adım attırmıycam sana. İlk isteyenle de evlendiricem….”
-”O iş zor be baba.. Biliyorsun, moda oldu, artik evlenmeden önce esler birbirlerinden sağlık raporu istiyorlar… Pek iyi bi rapor sunacağımı zannetmiyorum ben…”
-”Allah’ım, çıldıracağım… Bir de cinsel hastalıklar haaa…..Kesin o zencidendir…”-”Çok pis arkadaşları vardı. Bilmem artik hangisinden kapmışımdır…”Güm diye bir ses duyulur. Adam kısa bir süre için kendinden geçmiştir; ancak hemen kendisini toparlayıp tekrar telefonu alır.-”Hemen bu akşam dayını yolluyorum oraya. Seni alıp gelecek. Adresini ver bakayım…”
-” Mahmutpaşa Karakolu’ndayım… Gelirken kefalet için de biraz paragetirsin yanında…”
-”Karakol mu?…Bi de karakola mı düştün layyynnn? Ne yaptın?….”
-”Dün kafam çok bozuktu, çok içmişim. Araba kiralayip dolaşmaya çıktım. O kafayla Arnavutköy’de kokoreççi dükkânına girdim. Ama neyse ki kimse ölmedi. Dükkân sahibiyle kiralık araba firmasına biraz para vermek gerekir sanırım…”
Adam artik iyice fenalaşmıştır. Hatta fenalaşmak ne kelime; adeta kahrolmuştur. Telefonda kısa bir sessizlik olur.Kız tekrar konuşmaya baslar:-”Babacığım. Sakın üzülme. Bütün bunlar bir şakaydı. Ben sadece sınıfta kaldığımı söylemek için aramıştım…”Bunun üzerine adam sevinçle ve mutlulukla haykırır:-”Canin sağ olsun be güzelim, boşveeerrr. Okul da neymiş? Hiç mühim değil, tatlı canın sağ olsun senin…

ÖZLÜ SÖZLER

¦ İyi dostu olanın aynaya gereksinimi yoktur

¦ Bilgisiz bir kimse savaş davuluna benzer sesi çok, içi boştur.

¦ Gideceğiniz yeri bilmiyorsanız, vardığınız yerin önemi yoktur

¦ “Kalbi düşmanlıklarla meşgul olan kişi, faydalı işler yapamaz. Çünkü kalb, iki zıt meşgûliyeti bir arada bulunduracak kadar geniş değildir.”

¦ Nice insanlar gördüm, üzerinde elbisesi yok. Nice elbiseler gördüm, içinde insan yok.

¦ Sevgide güneş gibi ol, dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol, hataları örtmede gece gibi ol, tevazuda toprak gibi ol, öfkede ölü gibi ol, her ne olursan ol, ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol.

ŞİİR BAHÇESİNDEN

SON OTOBÜS


Gece yarısı.Son otobüs.
Biletçi kesti bileti.
beni ne bir kara haber bekliyor evde,
ne rakı ziyafeti.
Beni ayrılık bekliyor.
Yürüyorum ayrılığa korkusuz ve kedersiz.
İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Dünyayı telaşsız, rahat seyredebiliyorum artık
Artık şaşırtmıyor beni dostun kahpeliği,
elimi sıkarken sapladığı bıçak.
Nafile, artık kışkırtamıyor beni düşman.
Geçtim putların ormanından baltalayarak
nede kolay yıkılıyorlardı.
Yeniden vurdum mihenge inandığım şeyleri,
çoğu katkısız çıktı çok şükür.
Ne böylesine pırıl pırıl olmuşluğum vardı,
ne böylesine hür.

İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Dünyayı telaşsız, rahat seyredebiliyorum artık.
Bakınıyorum başımı kaldırıp işten,
karşıma çıkıveriyor geçmişten
bir söz bir konu bir el işareti.

Söz dostça
koku güzel,
el eden sevgilim.
Kederlendirmiyor artık beni hatıraların daveti
hatıralardan şikayetçi değilim.
Hiçbir şeyden şikayetim yok zaten,
yüreğimin durup dinlenmeden
kocaman bir diş gibi ağrımasından bile.

İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Artık ne kibri nazırın, ne katibin şakşağı.
Tas tas ışık döküyorum başımdan aşağı,
güneşe bakabiliyorum gözüm kamaşmadan.
Ve belki, ne yazık,
hatta en güzel yalan
beni kandıramıyor artık.
Artık söz sarhoş edemiyor beni,
ne başkasının ki, nede kendiminki.

İşte böyle gülüm,
iyice yaklaştı bana ölüm.
Dünya, her zamankinden güzel, dünya.
Dünya, iç çamaşırlarım, elbisemdi,
başladım soyunmağa.
Bir tren penceresiydim,
bir istasyonum şimdi.
Evin içerisiydim,
şimdi kapısıyım kilitsiz.
Bir kat daha seviyorum konukları.
Ve sıcak her zamankisinden sarı,
kar her zamankinden temiz.

Nazım Hikmet